Doğru insan,yanlış şehir.

Her geçen gün daha çok özlemek nedir bilir misiniz ? Her geçen saniye biraz daha hissetmeyi  istemek çok zor . Canın yanıyor bir şey yapamıyorsun. Kaderin sizi  farklı şehirlere yerleştirmesine öyle küfürler ediyorsunuz ki. Mesela her gün onu görebilen insanlar var. Onlardan nefret ediyorsunuz. Çünkü onlar onu her gün görebilirken sen ancak okulda görebiliyorsun. Sonra içinden bir sürü şey geçiyor. Acaba o şehirde deprem olsa ve kimse ölmese, fakat yaşanmayacak hale gelse , o da bu şehre gelse diyorsun. Saçmalıyorsun o kadar özlüyorsun ki ne nefes alabiliyorsun ne yediğin şeyler boğazından geçiyor. Dalıp gidiyorsun uzaklara... Sonra bir arkadaşın dürtüyor seni ‘neyin var ?’ Diyor. Susuyorsun anlatsan anlamayacaklar biliyorsun. Öylesine zor ki, sonra bir umut diyorsun, aynı anda gökyüzüne bakmışızdır , aynı şey düşünmüşüzdür , belki de onunda aklında ben varımdır. O sırada belki o da aklından bunu geçirmiştir olsun ya aynı gökyüzünü paylaşıyoruz aynı dünyadayız aynı ülkedeyiz. Ama çok zor be çok can yakıyor o derece özlemek o derece onsuz olmak var ama yok gibi hissediyorsun ama dokunamıyorsun gibi. Sana çevrendeki herkesden daha yakın ama bir o kadarda uzak gibi aradaki her kilometreye küfürler ettiriyor doğru insan , yanlış şehirler. Ve size dürüst olayım , hiç bir şey canınızı bu kadar yakamaz hiç bir şey bu kadar küfür ettiremez birisine . Ama seviyorsanız göze almalısınız seviyorsanız acı çekmelisiniz.