Yaptım,sildim,unuttum. Bb...

 Şu ana kadar yazdığım çoğu şey onun içindi. Kaç kere dedim "Unutamıyorum,başkasına baksam sanki bana bakma diyor" diye. Ama sanırım ben onu gerçekten Unuttum. Nasıl mı ? Başta başkalarına bakmaya çalıştım. Klasik ben, yapamadım. Kız kardeşim (Deniz'im) bana "Kendini kandırma, sakın bunu yapma. İşte o zaman kendini gerçekten çok üzersin" demişti. Başta kendimi kandırdığımı bende anladım. Sanırım böyle yapmak beni rahatlatıyordu. Sonra fark ettim ki ben yavaş yavaş ondan soğumaya başlamışım. Okulda onu takip etmiyor, duvarına bakmıyor, onun sevdiği müzikleri dinlemiyor, onun için ağlamıyordum. Bana onla ilgili bir şey söylediklerinde takmıyordum bile. Ben bunu nasıl becermiştim? Anlamadım. Onu o kadar severken, onun için kendime bile zarar vermeye başlarken nasıl onu unutmuştum? Başta herkes (kardeşimde dahil olmak üzere) bana inanmadı. Ama ben kendimi biliyordum ve ben onu gerçekten ama gerçekten unuttum. Şimdi başkası var. Sadece üç kişi biliyor. En yakın üç "kız" arkadaşım. Tabii ki ilk öğrenen kardeşim bu duruma baya şaşırdı. Pek beklemediği bir kişiydi sanırım. Ama beni gene anlayıp gayet normal karşılaması onun bu dünya da "tek" olduğunun nedenlerinden biriydi. Diğer öğrenen arkadaşlarımında bu "küçük sırrı" saklayabilecek olmaları beni çok mutlu ediyor açıkçası. Bu blogu onlarda biliyor. Bunu okuyunca zaten bunun benim için ne kadar önemli olduğunu anlayacaklar sanırım. Sonuç olarak ben artık onu unuttum. Hayalim,nefesim,her şeyim dediğim kişiyi sildim. O artık bitti. Telefonumda ya da bilgisayarım da ne bir resmi var ne mesajlarımız ne de onla ilgili olan her hangi bir şey.  Şimdi kendimi garip hissediyorum. Bir çocuğu unutup başkasından hoşlanmak. Çok garip geliyor. Ama ilk defa fark ettim. O, eskidekiler gibi değil. Gerçekten o çok ama çok özel. Bunu o kadar belli ediyor ki. O ve Deniz olmayınca ben gerçekten yokum. O hiç bir şekilde diğerleri gibi değil. Hareketleri,mantığı,zekası,duruşları,bakışları,sözleri gerçekten ama gerçekten onun farklı olduğunu anlatmaya,görmeye yetiyor. Ben kendime yeni bir sayfa açtım. Yeni sene,tek bir dostluk ve gerçek bir aşk olan bir sayfa. Bu sayfada üzülmek veya aşk acısı çekmek yok. Bu sayfada özellikle "Gereksiz"e yer yok. O çocuk beni 7 ay kandırdıktan sonra hayatımı mahvetti. Bir gün bana küfür etmekle diğer gün kardeşim demekle olmuyor gereksiz. Yada eskiden aşık olduğum çocuk sana da yer yok bu sayfada. Geçen sene yaptığın gibi beni üzemeyeceksin. Gereksiz ve eskiden aşık olduğum çocuk bana yaşattığınız onca kötü şeyi inşallah sizde yaşarsanız. O kadar değersizsiniz ki nefretimi bile haketmiyorsunuz. Bu sayfamda kardeşim (Deniz'im) ve hoşlanmaya başladığım çocuk olacak. Rica etmiyorum artık sizden (gereksiz ve eskiden aşık olduğum çocuk) emrediyorum bana yaptığınız gibi. Uzak durcaksınız benden,bana bulaşmayacaksınız. Yeter artık!!! Defolun hayatımdan gidin. Ben sizi unuttum,sildim hayatımdan. Bb.