6 Haziran 2012 Çarşamba

Aklıma geldin işte yazıyım dedim...


Gidiyorum. Çok ama çok uzaklara. Yalnız tek başıma gidiyorum. Bana kimsenin ihtiyacı yok zaten. Tam bir fazlalığım insanların hayatında. Ben o arkadaşları haketmiyorum zaten. Sorunlarım sorunlarım ve gene sorunlarım. Tek sorunum o ama kimse beni anlamıyor ki. Kimse benim yaşadığımı yaşamıyor çünkü. Herkesin hayatı ve dünyası farklı. Bana içini dök deseler inan onlara sadece seni anlatırım. Farkında olmadan bile bahsediyorumdur herhalde. Sıkılmışsınızdır hep onu dinlemekten. Belki benim hayatım odur. Belki öyle değildir ben öyle düşünüyorumdur. Ben kendimi daha çözemedim,eğer siz beni çözdüyseniz anlatın beni bana. Tam bir manyak deli gibi mi gözüküyorum yoksa bir aşık gibi mi ? Hiç bir günüm diğer günümü tutmuyor dimi ? Dün yazdığım dediğim şeylere bugün uymuyorum mesela. Belki siz öyle düşünüyorsunuzdur ama beni kimse tanımıyor,bende. Ama kendimi tanıdığım kadar söylemeliyim ki ben sizle kavga ederken bağrırken ya da sizi düşünürken,sarılırken aslında ben hep sizi düşünürüm. Belli etmesemde hayatımda sınırlı sayıda kişi beni üzsede benim için daha değerlidir. Onların yerine kimse geçemez. İzin vermem ben yani. İstediğini düşünebilirsin kardeşim. Eğer ben seni düşünmüyor olsaydım inan seni hiç takmazdım. Ne kadar mutsuz olsam bile onları sana bazen anlatmıyorum çünkü sen mutluyken seni mutsuz etmek dünyanın en kötü şeyi. Bugünde öyle oldu. Orda herkes eğlenceli müzikler dinliyordu sanki orada tek mutsuz olan bendim. Belki sizde çok mutlu değildiniz. Ama bana sadece mutsuz olan benim gibi geldi. Oradan gittim. Başkalarının yanına sonra üzgün müzik açıp ağlamışsın falan. Orada sana dediğim tek şey "salak ağlama makyajın akacak." tı. Ama asıl ne düşündüğümü sen biliyor muydun ? Hayır. Şimdi diyeceksin ki anlat. Anlatsam da anlamazsın ki beni. Kimse anlayamaz. O kadar karışık duygular içindeyim ki. Gene o hep kalbimizi kıran erkekler konumuz. Ama sana anlatırsam şu son iki günümüzde neden kırıyım ki seni ? Sen mutlu olmayı hak ediyorsun. Benim hayatım hep sıkıcı ve üzücü. Asla eğlenceli bir insan olamadım belki de olamıcam ama bende böyleyim işte. Artık bir karara varmam gerek. Eğer sende kabul edersen sana her şeyi anlatcam ama benim sorunları mı kendi sorunların gibi düşünüp üzülmiceksin. Senden bugün uzak durmamın tek sebebiydi. Ama ben senden hiç bir şeyi saklamadan her şeyi anlatıcam. Sende üzülmiceksin gerektiğinde ikimizde ağlıcaz ama sonra gene kahkalara boğulup gülcez. Biz böyle olcaz. Gerektiğinde üzülüp ama her zaman mutlu olan kardeşler olcaz. Herkes bizi kıskancak,herkes arkadaşlığımızı bozmaya çalıcak ve biz ikimiz bunun üstesinden geleceğiz. Herkes bizi üzücek ama biz aksine herkese mutlu yüzümüzü göstereceğiz, hiç yıkılmıcaz ve herşey bizi mutlu edecek gör bak. Sonra herkes bizim dostluğumuzun bozulmıyacağını anlayacak ve geri çekilecekler. Sonunda ne olacak biliyor musun? Hani şu hep filmlerde olan ma agerçek hayatta pek yaşanmayan. İşte biz onu yaşayacağız.Arkadaşlığımızı aynı bir film gibi seyredeceğiz ve sonunda "gerçek bir hikaye" diyecek işte "mutlu son". İşte ikimizin de beklediği o an. Vergessen, wir werden Ihr bester Freund sein bis zum Ende. ♥♥♥

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder