Gerizekalı seviyorum seni.

Sabah gözlerimde yaşlarla uyandım. Biraz düşündükten sonra anladım yaşların sebebini. Seni görmüştüm rüyamda.

Benim doğum günümdü ve kapımı açtığımda karşımdaydın. Sadece gülümsüyordun. Sarıldım sana ve o anda beni çok özlediğini söyledin, beni sevmekten asla vazgeçmediğini söyledin. Elimden tuttun ve beni karanlık, hiçbir eşya olmayan bir odaya götürdün. Nedenini anlayamadım. Sonra gözlerime baktın ve “bize gerekli olan sadece biziz” dedin. “Ne bir insan, ne bir ışık, ne bir eşya.. Hiçbir şey lazım değil bana” dedin. O gece sadece bir battaniyeyle orada kaldık, birbirimize sarıldık, yıldızları saydık ve sonunda uyuyakaldık.

Rüyamda uyuyakalmamızla gerçekte uyanmam bir oldu. Gözlerimde yaşlar vardı. Ben unutmaya çalışsam da unutturmuyor bazı şeyler insana işte. Gerçekte bunları yaşamayı umarken rüyamda gerçekleştirdik bu hayallerimizi. Bugün nasıl geçecek bilmiyorum her an aklımda o rüyayla. Umarım canım çok yanmaz. Umarım.