1 Haziran 2012 Cuma

Unser Lied...

O şarkı çalmaya başlıyor birden. Bizim şarkımız, aradan uzun zaman geçmesine rağmen acısı hep aynı kaldı. Eksilmedi hiç aksine çoğaldı günden güne. Halbuki kendime söz vermiştim artık üzülmicem diye ama yine tutamadım. Şarkıyle birlikte geçirdiğimiz güzel günler bir bir gidiyor gözümün önünden. Özlemiştim hemde çok. Şarkının bitmesini bekliyorum sırf mahvetmemek için. Biter bitmez başlıyorum ağlamaya hıçkırarak. Küfürler başlıyor ardından. Ve yine söz veriyorum kendime artık ağlamıcam diye. Tutamayacağımı biliyorum ama.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder