Evet. Okullar kapandı. Yaklaşık 3 ay sürecek olan bir tatil başladı. Herkes mutlu. Okullar kapandı,tatile girdik hadi coşup eğlenelim. Peki o okulda ki birisine aşık olanlar? Örnek ben. Okuldayken en azından seni görürdüm,sesini duyardım. Ama şimdi okullar kapandı. Ne senin görüntün var ne de sesin. Okulu sevmemin bir nedeni sendin. Asıl tek nedeni sendin.Okul sayesinde tanımıştım seni ne de olsa. Okulların açılması beni en çok mutlu eden şeydi. Seni görürdüm çünkü. Ama sayende eskiden hep sevdiğim okulların kapanmasını artık sevmiyorum. Neyse 3 ay katlanmalıyım sensizliğe. Ne kadar zor olsa da. Keşke buluşabilsek şimdi, keşke arasan da sesini duysam, bunları da yapma bana mesaj atsan da olur. Bunlardan hiç ama hiç bir tanesini de yapmassan aklının bir ucunda olsam o da yeter bana. İlk defa "mesafeler" aramızda ki en büyük problemmiş gibi geliyor bana. Normal de değildir ama şimdi öyle sanırım. Aynı ülkedeyiz fakat farklı şehirlerde. Tatilin en sevmediğim yanı. Sevdiklerimi çalıyor benden. Sen şimdi orada denize girerken,güneşlenirken,müzik dinlerken ve ben şimdi burada denize girerken,güneşlenirken,müzik dinlerken aynı şeyleri yapıyorduk belki ama ben sensizdim, sende bensiz. Belki sen fark etmedin ama bende baya bir eksiklik oldu. Bir yarım gitti. Diğer yarımla yaşıyordum sanki. Kalbimi de aldın gittin tatile zaten. Aklım zaten bende hiç kalmamıştı. Hep seni düşünmekten biraz yoruldu sanırım. Gözlerim hep seni görmeye alışkındı şimdi yoksun. Gerçeğin yerine fotoğraflarınla idare ediyorum. Gözlerimin başka bir görevi de vardı. Attığın mesajları okumak. Şimdi eğlenirken aklına gelmedin belki ama eski mesajlarımızı sanki o an atmışsın gibi aynı heyecanla okuyorum. Ağzım alışmıştı senle konuşmaya olmayınca sen ne yapsınlar sustular. Artık ellerim daha fazla çalışmaya başladı. Hissettiklerimi anlatmak yerine yazmak daha iyiydi sanki. En azından sen olmayınca boş boş konuşmuyorum. Ayaklarım, pek bir işe yaramıyor şimdi. Çünkü onlar sana yürümüyor artık, sana koşmuyor. Oturmak onlar için daha iyi oluyor. Ellerim artık sana değemiyor, bilgisayar ekranına daha fazla değmeye başladı. Kulaklarım senin sesini duymaya alışmışken şimdi beraber dinlediğimiz şarkıların sesini duyuyor.En önemlisi kalbim,artık daha fazla atmıyor yerinden çıkacakmış gibi. O da dinleniyor. Seni görünce her yerim ağrıyor şimdi onların arası da geçti. Göremiyorum,duyamıyorum,dokunamıyorum. Sadece içimde ki duygu değişti. Okuldayken olan 'heyecan' duygusunun, yüzümde ki kızarıklığın yerini, özlem ve mutsuzluk aldı. Tatilde tabi ki eğleneceğim. Senle olsam farklı olacak belki ama bununla yetinmek zorundayım. Ama sen beni düşünmüşsün tatile gitmeden önce. Fotoğraflar çekilmişsin bir sürü. Aynı zamanda çektirmişsin. Hem yalnız hem benle. Bakınca diyorum ki .Gene düşünmüş beni. Üzmeye kıyamamış. Acımış onsuz oluşuma. Belki sende bakıyorsundur şu anda fotoğrafıma ya da fotoğraflarımıza. Belki de bakmıyorsundur. Başka bir kızın fotoğrafına bakıyorsundur. Ama ben senin ve bizim fotoğraflarımıza bakmayı seviyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder